توی این، خلوت شب منمو حس غریب

دل عاشقم چرا از همه خورده فریب

من توی جاده عشق دیگه پا نمیزارم

دلمو پیش کسی دیگه جا نمیزارم

از کجا باید شروع کرد!!! درد دل که گفتنی نیست

غصه من خیلی وقته که دیگه شنیدنی نیست

تو خودم دارم می پوسم

ولی هیچکس نمی دونه ! چقدر سخته که آدم با خودش تنها بمونه

یه روزی خیال می کردم عشق علاج همه  درداست

عشقو فریاد میزدم که آبیه به رنگ دریاست

منه ساده با نگاهی دلمو ارزون فروختم

ریشمو خودم سوزوندم

واسه همیشه سوختم

از کجا باید شروع کرد !!! درد دل که گفتنی نیست

غصه من خیلی وقته که دیگه شنیدنی نیست

حالا عمریه که دیگه عشق من باور ندارم

تن من میلرزه وقتی اون روزارو یاد میارم

آسمون دعا کن امشب واسه این مرد تنها

خسته ام بس که نشستم به امید صبح فردا